Het Lage Lausitzer Heide (Duits: Niederlausitzer Heidelandschaft) natuurreservaat strekt zich uit tot in het uiterste zuiden van Brandenburg. Uitgestrekte bossen, weiden en grasland, zandgronden en overblijfselen van actieve mijnbouw vormen dit cultuurlandschap aan de Zwarte Elster. Je kunt hier eindeloos wandelen langs paden over de heide endoor bossen vol met bosbessen. Het rijke culturele en natuurlijke erfgoed maakt deze regio bijzonder aantrekkelijk voor ontspanning en ecotoerisme.

Een van de oudste landschappen in Brandenburg vormt de achtergrond van de Niederlausitzer Heidelandschaft. De oude stuwwal, zo wordt dit type landschap genoemd, is 180.000 jaar geleden ontstaan tijdens een glaciale stuwing in de Saale ijstijd. Natuurlijke meren, gevormd uit de gesmolten sneeuw na de ijstijd bestaan hier niet meer- ze zijn dichtgeslibd door de millennia heen.

Bos en heide wisselen elkaar af

Houten bos trollen bewaken de paden naar het hart van het natuurreservaat, de uitgestrekte bossen worden niet doorsneden door wegen. Dennen zijn ook de kenmerkende boomsoorten hier op de historische Liebenwerdaer hei, maar er zijn ook een groot aantal gemengde eiken-dennenbossen en gemengde wintereik bossen. Een kenmerke plant van de heide is, afgezien van het witte haar-gras, de paars-bloeiende struikheide (Calluna vulgaris). Ongerepte heide gebieden worden gevonden in het oosten van dit bos en heide complex, evenals in het centrum van dichte bossen.

Post-mijnbouw landschap

Insecten, die lange tijd waren vergeten in het cultuur landschap, maakten hun thuis in de extreme locaties. Deze pioniers werden gevolgd door zeldzame amfibieën, reptielen en vogels. In slechts een paar jaar is het post-mijnbouw landschap uitgegroeid tot een habitat en onderdak van enorm belang. Niemand kan precies voorspellen of andere soorten in staat zijn zich aan te passen, maar één ding is zeker: elke nieuwe soort legt de basis voor de volgende.