Op de grens van Portugal en Spanje ligt het natuurpark Tejo internacional. Ongeveer 500 km2 groot waarvan beide landen de helft binnen hun grenzen hebben. In Portugal is het park in 2000 opgericht terwijl het in Spanje zes jaar later pas erkend werd.

De bevolking die nog in het park leeft heeft de traditionele manier van leven behouden. Er is veel emigratie geweest waardoor er steeds minder mensen in het park wonen. Het agrarisch landschap bestaat vooral uit olijfgaarden, eikenbosjes weides voor het grazen van schapen en geiten en enkele bewerkte stukken waar een rotatie van gewassen word verbouwd. Mede door de leegloop van het gebied zijn er vele stukken die braak liggen.

Veel producten als olijf olie, kaas en honing wordt nog op traditionele wijze gemaakt maar ook de landbouw zelf gebeurt nog veelal op traditionele wijze. In het park is de menselijke invloed van megalieten tot paleizen en kerken zichtbaar. Zo zijn er een kasteel, een bisschoppelijk paleis en de kerk van Nossa Senhora de Mércoles in het dorp van Castelo Branco. De trappen van het paleis zijn een herdenking aan de monarchie van Portugal.

Flora en fauna

Er zijn ongeveer 150 vogelsoorten in het park waarvan de zwarte ooievaar special. Er broed een grote kolonie van dit zeldzame beest en is ook het symbool van het park. Andere vogels zoals de havikarend, steenarend, aasgier, vale gier, zwarte gier oehoe en wielewaal komen ook voor. Meeste van deze soorten broeden in de rotsachtige bergen waar hun nesten beter beschermd zijn tegen predatoren die het op de eieren of jongen voorzien hebben.

Het grootste gedeelte van de vegetatie bestaat uit steeneiken bos, hier staan soorten in als mediterrane wegedoorn, kleine wegedoorn, mastiekboom maar ook een inheemse wilde peer en wilde olijven. Verder komen er planten voor als de wilg Salix salvifolia, endemische wolfmelk, jeneverbes en zonneroosje.