Een noord Brabants natuurgebied, sinds 1970 in handen is van Stichting Brabants Landschap, met een oppervlakte van 657 hectare, waarvan tegen die tijd nog maar 100 hectare aan woeste grond over was. Rond de vijftiende eeuw is men begonnen met het afgraven van het veen, op sommige plekken tot de zandondergrond. Dit leidde ertoe dat het gebied zich later ontwikkelde tot landbouwgronden, heide of aangeplante dennenbossen.

Door het vernatten van het gebied konden de moerassen en natte heide weer hersteld worden. Ook is er in de naaldbossen ruimte gemaakt om loofbomen toe te laten.

Als u een van de uitgezette wandelingen of ruiterroutes volgt zult u door een afwisselend gebied komen dat voor ieder wat wils heeft, of u naar kleine insecten of plantjes op zoek bent of gewoon wilt genieten van de natuur.

Flora en fauna

Bij het ven de Flesch ligt een vogelkijkhut waar u rustig kunt zitten om de waterral en kleine plevier kunt bewonderen. Als u geluk heeft treft u ook nog de roodborsttapuit of het goudhaantje. Als u op een open plek naar boven kijkt kunt u de jagende silhouetten van de buizerd, sperwer of havik zien. Bijna alle Nederlandse spechten zijn in het gebied terug te vinden, de zwarte, groene, kleine en grote bonte.

Doordat de vennen weer uitgegraven zijn is er weer volop mogelijkheden om insecten te zien als de viervlek libel of de blauwrandspanner. Ook salamanders en kikkers zoals de heikikker zijn te vinden in deze vochtige omgeving. In de zaadbank zaten nog vele zaden van zeldzame soorten. Zo zijn er nu pilvaren, teer guichelheil en ondergedoken moerasscherm. Door het bouwen van de stuw in 1991 steeg het water en werd het gebied door kwel gevoed. Het moerassig broekland heeft zich uit de aanwezige venbodem ontwikkeld met eerst soorten als de wateraardbei maar later ook het moerasviooltje, gevlekte orchis en beenbreek.