Nadat het gebied leeggelopen is in de Mediterane zee hebben de elementen vrij spel gehad. De ondergrond bestaat vooral uit kalk, klei en zandsteen, zachte bodems die makkelijk eroderen. Dit heeft gezorgd voor een landschap met ravijnen, plateaus, torens en unieke vormen. Doordat er soms hardere ondergrond zit zoals kalksteen lijkt het soms alsof het landschap gevouwen is. Het lijkt alsof het er vele stroompjes en rivieren zijn maar deze staan allemaal droog, één korte periode in het jaar, regenseizoen, stroomt er plotseling water doorheen. Deze enorme vlakte is opgedeeld in verschillende delen, de grootste zijn de witte en zwarte bardena. De witte bardena is het droogste gedeelte, hier komt nauwelijks vegetatie voor en er is soms een witte waas te zien van de zouten die in de bodem zitten zoals gips. De zwarte bardena is het groenste deel van de regio, hier kan zich wel vegetatie handhaven. 

 

Met 700 km aan paden is er altijd wel een stukje dat u niet gezien heeft. Er zijn ook enkele uitgezette routes die makkelijk te volgen zijn. Een gids kan handig zijn als u zeker niet wil verdwalen en de bijzondere stukjes wilt zien. 

 

 

Waar er vegetatie kan groeien leven er beesten, wat op het eerste gezicht dor en levenloos lijkt kan bij goed kijken toch bruisen van leven. Van de 28 zoogdier soorten zijn maar liefst 9 soorten vleermuis, spitsmuizen, zevenslapers, ratten, Iberische hazen, konijnen, vossen, egels, wezels, bunzingen en een enkel wild zwijn. Roofvogels als gieren, steenarenden en uilen komen voor maar ook vogels als kortteenleeuwerik, tapuit en grote trap.