Gelegen in de Pyreneen in het noorden van Spanje ligt het enige nationale park van Catalonië, opgericht in 1955. Met bijna 200 meren en de hoogste piek van 3017 meter is het een indrukwekkend park. Het bestaat uit een kerngebied van 140 km2 met striktere bescherming, en een bufferzone van 270 km2.

Vele van de meren hebben een glaciale ontstaan gehad, ook U vormige dalen geven aan dat er vroeger vele gletsjers in het gebied waren. Nu zijn er nog enkele kleine in de Pyreneeën over. Sinds het smelten van de gletsjers zijn er mensen in de Pyreneeën gaan wonen. Ook al zijn er in dit park geen vaste verblijfplaatsen gevonden zijn er wel tijdelijke nederzetting gevonden van mensen die hier zo’n 8500 jaar geleden leefden.

Er zijn zeer veel wandelroutes in het park waaronder de Transpyreneeën wandelroute die dwars door het park loopt. Er zijn enkele berghutten die gebruikt kunnen worden als meerdaagse tochten gemaakt worden. In de winter is het ook mogelijk om ski of sneeuwschoen tochten te maken. Er zijn meerdere informatiepunten in het park maar Boí is het hoofdcentrum.

Flora en Fauna

Doordat het park tussen de 1600 en 3000 meter ligt heeft het vier vegetatiezones, met de alpine vegetatie als hoogste. Hier is het te hoog voor bomen en in de alpenweides zijn soorten als de alpen gentiaan te vinden. Lager komen soorten als de bergden, rododendron, heide, bosbes, jeneverbes voor en begint de zilverspar zich te mengen. In de lagere valleien komen loofbomen als de eik, beuk, hazelaar en essen. Hier zijn meer menselijke invloeden zichtbaar dus zijn er ook weides, graslanden en secundaire bossen met grove dennen.

Enkele van de belangrijkste vogelsoorten zijn de auerhoen, alpensneeuwhoen, steenarend, vale gier en lammergier maar ook de zwarte specht, rotskruiper, alpenkraai en de waterspreeuw. Groter wild als damherten, reeën, marmotten, bunzingen en gemzen zijn ook waargenomen.