Het Nationaal Park Peak District is een natuurgebied in het noorden van Engeland. Vaak wordt er een onderscheid gemaakt in het noordelijke gedeelte ofwel Dark Peak en het zuidelijk gedeelte ook wel White Peak genoemd. In het gedeelte dat Dark Peak genoemd wordt vind je onaangetaste bos en heide gebieden, terwijl White Peak juist meer bekend staat om het gedeelte waar de meeste mensen wonen.

Het gedeelte van de White Peak is voornamelijk op kalksteen gelegen, deze kalksteen stamt uit het Carboon. In dit gedeelte zijn dan ook talrijke grotten te vinden, waar zich bijzondere soorten vleermuizen schuil houden. Het Dark Peak gedeelte, stamt ook uit het Carboon, maar is rijk aan zandsteen en leisteen.

Bennetwallaby

Een bijzonder diertje dat naar alle waarschijnlijkheid nog voorkomt in het Peak District is de Bennetwallaby. De wallaby is een klein soort kangoeroe die oorspronkelijk komt uit Oost-Australië. Het diertje heeft een grijsbruine vacht met een witte buik en is maar 60 centimetere hoog. Het diertje is in de jaren ’40 van de vorige eeuw in het Nationaal Park gekomen doordat er een aantal ontsnapt zijn uit een populatie die in gevangenschap werd gehouden. Sindsdien is er een kleine populatie gevestigd in het Nationaal Park. De beestjes zijn erg lastig te vinden en leiden een teruggetrokken leven, maar wie weet kom jij als oplettende bezoeker van dit natuurgebied wel een Bennetwallaby tegen.

Verschillende soorten uilen in het gebied

In het Nationaal Park leven vijf verschillende soorten uilen. Op en om de boerenerven, voornamelijk in het White Peak gedeelte, leven zowel steen- als kerkuil. Meer in de bossen heb je kans op het waarnemen van de ransuil, op de heidegebieden worden regelmatig velduilen waargenomen. Tot slot is het ook nog mogelijk om de grootste uil van Europa hier waar te nemen: de oehoe. De oehoe wordt in het Engels ook wel ‘Eagle owl’ genoemd, wat letterlijk vertaald ‘arenduil’ betekend.