Regionaal Park Brière

De Brière, een moerasgebied ten noorden van het estuarium van de Loire, is een doolhof van kanalen, waterpartijen en eilanden. Door de Brière loopt de Brivet, het laatste zijriviertje van de Loire. Het bijzondere van de moerassen van de Brière is dat zoet water zich met het zoute zeewater mengt en een bijzonder habitat creëert voor een gorte diversiteit aan flora en fauna. Welbekend zijn de huisjes met rieten daken die op terpen in het moeras zijn gebouwd. De moerassen van de Brière 

De Brierons moerassen en de moerassen van de het Mes bestaan uit een mozaïek van biotopen die gekenmerkt worden door de typische topografie, overstromingsfrequentie door de zee en het zoutgehalte van het water. Landinwaarts staat het moeras vooral onder het regime van het zoete rivierwater van de Brivet, die zich langzaam mengt met het zoute water van de zee naarmate het moeras dichter bij zee ligt en zorgt voor een moeras met bijzondere flora die tegen brak water kan. Aan zee zijn biotopen met flora en fauna die tegen erg zout water kunnen.

Deze verschillende biotopen zorgen voor een grote verscheidenheid aan landschaptypen zoals moerassen, rietbedden, blauwe graslanden, en rijke uiterwaarden en zoutmoerassen. De moerassen zijn met kanalen beïnvloedt door de mens, die het zoute water draineerden om graslanden te maken, vis te kweken en riet te telen voor de dakbedekking. 50% Van alle vogels zijn afhankelijk van dit zoete water dat door de mens naar boven is gehaald.