De Schelphoek is een krekengebied aan de kust van Oosterschelde nabij Serooskerke, Zeeland. Het gebied is ontstaan in 1953 en heeft zich sindsdien ontwikkeld in een divers gebied, van zout naar zoet en van zeer lage vegetatie tot bossen.
 

Toen in 1953 een gat van ongeveer een halve kilometer in de dijk bij Schelpen was gebroken zijn grote delen van Zeeland weer met een schone lei begonnen, alle beschaving was weggevaagd. De bunkers zijn echter ongemoeid door de kracht van het water, deze zijn nog te vinden op een eilandje in een van de kreken. Omdat het gat in de dijk moeilijk te dichten bleek is in het binnenland een ringdijk aangelegd. Dit gebied is na de watersnoodramp toegekend aan Staatsbosbeheer.

De oude vuilstort naast de Schelphoek heeft ook weer een functie gekregen, er is namelijk een uitkijkpunt opgericht zodat grote delen van de Zuidkust vanaf dit punt zichtbaar zijn. 

Flora en fauna

Na de watersnoodramp is er een gebied gevormd met oeverlanden, aangelegde bossen en de meer open krekenzone. Langs de zeedijk groeien veel olijfwilgen maar is de bospartijen kunt u meerdere soorten aantreffen als de es, andere wilgen, iep, zwarte els, populier maar ook eiken. De sporen van de ramp zijn al bijna niet meer zichtbaar, de vegetatie heeft alles weer bedekt, door bomen maar ook struiken als de hondsroos en boksdoorn. In het krekengebied zult u zeldzame planten als de zee lathyrus of zeegerst aantreffen, maar ook meer algemene soorten als stekend loogkruid, strandbiet of zulte. 

Buitendijks broeden er vele soorten waaronder de bontbekplevier, dwergstern, zilvermeeuw en kleine mantelmeeuw. Er zijn ook een enkele keer eidereenden en grote mantelmeeuw broedend waargenomen. Steltlopers die met laag tij op de drooggevallen zandplaten met nog duizenden andere vogels foerageert, keert bij hoog tij terug naar hogere delen zoals duintjes om uit te rusten. Met een beetje geluk ziet u in de schemering de velduil beginnen aan zijn nacht.