De Mont-Saint-Michel is misschien wel de bekendste locatie in Normandië. Dit bijzondere eiland was vroeger enkel tijdens eb bereikbaar. Tegenwoordig zorgt een aangelegde weg ervoor dat men ook met hoogwater naar het indrukwekkende eiland kan lopen. Het eiland is volgebouwd met fraaie oude gebouwen, waardoor Mont-Saint-Michel ook op de werelderfgoed is. De enorme abdij op het centrum van het rotsachtige eiland springt het meest in het oog. Daaronder liggen kleinere huizen en oude stadsmuren. Bijzonder op het eiland zijn de zogenaamde trapstraten. Zo bekend als het eiland zelf is, zo onbekend zijn de schorren die ten zuiden van het eiland liggen. Wie de drukte van de toeristische trekpleister wil ontvluchten doet er goed aan een bezoek te brengen aan deze ‘zoutmoerassen’.

Zilte baaien

Les Marais Salants du Mont-Saint-Michel staan in directe verbinding met de zee. In het gebied zijn allerlei baaien, zeearmen en inhammen te vinden. Daartussen liggen strandjes, schorren, slikken of zoute graslanden. De zee overspoelt met enige regelmaat het gebied. Alle planten en dieren die in deze zoutmoerassen voorkomen moeten daarom ook goed bestand zijn tegen het zilte milieu. Een wandeling over de slikken levert prachtige uitzichten op, met op de achtergrond de bouwwerken van de Mont-Saint-Michel.

Steltlopers

De slikken en schorren zijn belangrijk voor trekvogels. Op deze rustige uitgestrekte zompige gronden kunnen ze uitrusten en voedsel vinden om aan te sterken. Vooral steltlopers maken hier gebruik van. Algemeen zijn de grutto, wulp en tureluur. Af en toe zijn er ook oeverlopers en groenpootruiters te zien. De kleine zilverreiger jaagt in de kreken op kleine visjes. In de lucht vliegen meeuwen rond. Ook bergeenden, rotganzen en kuifaalscholvers zijn af en toe langs de kust te zien. Op het eiland van de Mont-Saint-Michel groeien een aantal typische rotsplanten, zoals steenbreekvaren, klein glaskruid en muurvaren.