De Mokbaai is een baai in het zuiden van Texel, gelegen tussen het dorpje ’t Horntje en de zuidelijke zandplaat de Hors. De Mokbaai is niet altijd een baai geweest maar was een waterweg, het Spanjaardsgat genaamd, tussen de zandplaat Hors en het eiland.

Al in 1360 werd de baai Mokbaai genoemd, daarvoor was het de Kuul. Zand en wind hadden vrij spel waardoor langzaam de waterweg verzandde. In de eerste helft van de 18de eeuw werd de baai als quarantaine station gebruikt als schepen verdacht werden van een besmettelijke ziekte. In de tweede helft van de achttiende eeuw is het nog verder verzand waardoor het een ander gebruik kreeg. Het werd een uitwijkhaven voor handelsvloten maar werd ook gebruikt om schepen schoon te maken die droog kwamen te liggen als het eb was. Dichtslibbing ging verder en uiteindelijk kon het alleen nog maar door kleine schepen gebruikt worden. De verzanding werd verstrekt door een zanddijk die aangelegd werd om juist de verzanding tegen te gaan.

In 1916 heeft de marine zich er gevestigd en het natte gedeelte wordt nog steeds beheerd door het Ministerie van Defensie. Er wordt nog steeds gebruik gemaakt van het gebied maar het grootste gedeelte van het jaar is het vooral genieten van de natuur.

Flora en fauna

In de Mokbaai is de zeer zeldzame zwarte zeekoet gezien maar ook de zeldzame zeearend en roze spreeuw. Meer algemeen zijn de tureluur en de graspieper die in de kwelder broeden, de goudplevier en de grauwe gans worden ook waargenomen. De kwelder die bij de Mokbaai hoort is dan ook een vogelreservaat. De beschermde status heeft niet alleen voor een diversiteit in vogels geleverd maar ook in vegetatie. Zo zijn de zeer zeldzame zeevenkel en zeewolfsmelk te zien maar ook de zeldzame gelobde maanvaren, klein schorrenkruid, zeerus en Engels slijkgras. Sommige stukken staan helemaal vol met lamsoor die mooi paars bloeit.