Sinds 2007 is het uitgeroepen tot nationaal park, daarvoor was het al 28 jaar een natuurreservaat. Nu heeft het een hogere bescherming gekregen, en sinds 2003 ook onderdeel van UNESCO biosfeer programma.

De Targus is de rivier die dwars door het gebied loopt. Aan de oostzijde van de rivier bevindt zich boven op de berg nog het kasteel Monfraguë, althans, de restanten. Een toren staat nog gedeeltelijk overeind en geeft het park een extra dimensie. Er is maar een dorpje in het park, Villarreal de San Carlos, waar een bezoekerscentrum is. Langs de weg zijn de belangrijkste vogelijkpunten aangegeven en makkelijk te bereiken. Vanaf deze punten zijn de kenmerkende soorten goed te zien in hun natuurlijke omgeving, het is een van de bekendere vogelkijkplekken. Er zijn ook enkele wandelingen in het park maar aangezien het grootste gedeelte niet opengesteld is voor publiek is het niet mogelijk overal te komen. Er zijn drie uitgezette wandelingen tussen 7 en 16 kilometer, een gele, rode en groene, waarbij de rode in afstand variabel is.

Flora en Fauna

In het park bevindt zich werelds grootste broedende populatie Eurasiatische zwarte gieren, verder broedt er ook een grote populatie vale gieren. Ook de havikarend, steenarend, keizerarend, oehoe en zwarte ooievaar broeden ook in het gebied. De blauwe ekster komt ook veel voor en het is een van de weinig plekken in Europa waar de kaffergierzwaluw broed. Met goede reden valt het park onder de vogelrichtlijnen. Ook de omgeving valt onder deze richtlijnen aangezien vogels niet bij de grens stoppen en vele afhankelijk zijn van de velden buiten het park voor voedsel.

Het park bestaat voornamelijk uit dicht struikgewas, en eikenbosjes. Verder word en extensieve landbouw uitgevoerd. De Targus die door het gebied stroomt, heeft in de vorm van kliffen en andere rotsformaties zijn sporen nagelaten. Toen de rivier werd ingedamd is het verloop van de rivier ook veranderd.