Genaamd naar de hoogste piek, Piz Ela van 3338 meter, ligt dit ruim 600 km****2 grote park in het zuiden van Zwitserland. Opgericht in 2006 met het doel om de natuur te beschermen maar ook om te zorgen dat de slecht economische omstandigheden op een duurzame wijze verbeteren.

Door het gebied loopt een zeer bekende spoorweg, met als koosnaampje “die kleine rotte”. Door Unesco op de wereld erfgoedlijst gezet is deze spoorlijn in 1888 gebouwd. Een hele serie aan indrukwekkende bruggen, tunnels en passen. Deze trein heeft geen stukken waar hij wordt geholpen om omhoog te komen dus de helling mag niet te groot worden.

Het park is zeer rijk aan natuur, landschappen, uitzichten, dieren en planten maar de lokale bevolking heeft het er economisch niet makkelijk mee. Om te zorgen dat dit verbeterd maar ondertussen de kwaliteit van de omgeving behouden blijft is een uitdaging.

Flora en Fauna

2000 soorten aan planten, verspreid over de moerassen, vennen, meertjes, bossen, weides en berghellingen. Bruinrode wespenorchis, tijger lelie, vliegenorchis, venusschoentje of koraalwortel zijn enkele mooie soorten die in het park voorkomen.

Het park heeft nog een zeer intacte vogelwereld, er zijn nog vele korhoenders en auerhoenen te vinden en ook het paapje wat het in Europa niet zo goed doet, heeft hier nog een stabiele populatie. Groter wild zoals groepen steenbokken, herten, reeën en enkele gemzen zijn te bewonderen. Zo af en toe komt er een beer of wolf in het park voor, die komt van andere nabij gelegen natuurgebieden.

Ook lijken de omstandigheden in deze bergen heel hard zijn er toch amfibieën en reptielen die aangepast zijn aan deze omstandigheden. Zo zijn er ringslangen, adders, hazelwormen, gladde slang, zandhagedis en berghagedis. Bij het water zijn de Alpenlandsalamander, Alpenwatersalamander, bruine kikker en gewone pad te zien. Zelfs onder deze leefomstandigheden kunnen de salamanders wel ouder worden dan tien jaar!