Één van de meest opmerkelijke natuurverschijnselen bevindt zich in het uitgestrekte bosgebied rond het plaatsje Orquevaux. In deze bossen stromen beken en rivierstroompjes, zoals La Manoise. De bossen bestaan vooral uit loofbomen. Hier en daar liggen er poelen. In deze rustige en weidse bosgebieden ligt plotseling een ruige en woeste krater, le Cul du Cerf. Anders dan men zou vermoeden is dit dal niet ontstaan door zandafgravingen, maar is het de natuur zelf die hier haar krachten heeft laten zien.

Le Cul du Cerf

Letterlijk vertaald betekend le Cul du Cerf het gat van de herten. Dit bijzondere natuurgebied is ontstaan als gevolg van een inzakking van ondergrondse aardlagen, als het gevolg van onderaardse rivierstromingen. Tegenwoordig bestaat de Cul du Cerf uit een enorme kuil. De steile wanden zijn bedekt met steengruis en slechts weinig planten en kruiden vinden er houvast. Ook nu nog bevinden er zich onder de krater rivieren en meertjes. Hierdoor is de luchtvochtigheid in het dal hoog en zijn boomstammen en stenen hier bedekt met mossen. Tijdens een bezoek aan de Cul du Cerf kan u het gat van bovenaf bezichtigen, maar het is ook mogelijk om tot beneden te lopen via een trap van boomstammen.

Flora en fauna

De bosgebieden rond Orquevaux herbergen een rijke flora en fauna. Er komen veel specifieke soorten voor. De waterspreeuw, bijvoorbeeld, leeft langs stromend water van beken en rivieren. In tegenstelling tot de grote gele kwikstaart, die ook in het gebied voorkomt, is de waterspreeuw in staat om langere tijd onder water te zwemmen. In het bos vliegen in de zomer allerlei dagvlinders. Koevinkje en groot dikkopje zijn er algemeen. Ook het boswitje en de zeldzamere kleine ijsvogelvlinder komen rond le Cul du Cerf voor. Op zonnige plekken zijn hagedissen te zien en in de bossen groeien orchideeën, waaronder de brede wespenorchis.