Een tiental kilometers vanaf de stranden van Nice aan de Middellandse Zee ligt een massief dat samenvloeit met de Italiaanse Alpen: de Mercantour. Met een paar bergtoppen van meer dan 3000 meter hoogte en de invloeden van de Mediterrane Zee is het natuurgebied een park van uitersten. Door deze geografische ligging is er een uitzonderlijke biologische en klimatologische diversiteit ontstaan, variërend van olijfbomen, kenmerkend voor mediterrane vegetatie, tot alpenweiden met een Arctische flora.

Het hart van de Mercantour, bestaande uit zeven dalen, is een toevluchtsoord voor bijzondere flora en fauna.

Het mineraalrijke gesteente steekt piekerig uit aan de horizon en worden afgewisseld door brede keteldalen met betoverend mooie meren. De donkere bossen en uitgestrekte weidevelden worden doorsneden door tal van ravijnen met diepe gorges waar onstuimige beken met kristalhelder water het wilde karakter van het natuurgebied weerspiegelen.

Flora en fauna

De Mercantour heeft vele interessante vegetatiezones waar Arctische soorten zoals androserace carnea en heideroosjes op de alpenweiden boven de 2000 meter hun toevlucht zoeken, terwijl de lagere berghellingen bedekt zijn met weide- en heidevelden waar stinkend nieskruid,oranjelelie, Turkse lelie, wilde tulp en wilde kamille floreren. Deze graslanden worden afgewisseld door bossen van berg- en alpendennen, lariksen en sparren.

Zuidwaarts heeft het bos een mediterraans karakter en komt u bossen tegen met steeneiken, olijfbomen en hopbeuken. Op de hoogste toppen van het massief, waar bijna niks anders kan groeien, kunt u het zeldzame tasjeskruid met ronde blaadjes op de rotsen zien vastklampen. Iets lager, op de alpenweiden, leven marmotten, sneeuwhazen, gemzen, steenbokken en moeflons. Gemzen en steenbokken zijn dikwijls goed te observeren terwijl de moeflon uiterst schuw en zeldzaam is. In de bossen treft u zeker herten, reeën en everzwijnen aan en via Italië heeft de wolf een grote comeback gemaakt in het park.

In het massief leven ook drie verschillende soorten hoenders: rondom de subalpiene gordel leeft het alpenseeuwhoen en in de lagere delen korhoenders en de zeldzame auerhoenders die hier hun natuurlijke habitat vinden. De koningsarend heerst hier over de bergen en sinds kort is het indrukwekkende silhouet van de lammergier weer hoog in de lucht waar te nemen. De rotsen zijn ideale plekken voor de muurhagedis om zich op te warmen en als het te heet wordt zich tussen de kieren te verschuilen totdat het heetste moment van de dag weer voorbij is. In het hooggebergte leeft een noorderling die na de ijstijd zijn toevlucht heeft gezocht op de alpiene weiden. Het blikachtige geluid van deze noorderling, de Siberische klappersprinkhaan, doet denken aan krekelzang.