Gelegen in noordwest Portugal is dit ruim 700 km2 nationaal park het enige nationaal park van Portugal. In 1971 opgericht om niet alleen de flora en fauna te beschermen maar ook het landschap, water, en bodem.

Duizenden jaren gelden waren er al mensen in het gebied maar sinds de 12de eeuw is de populatie echt toe gaan nemen. Graslanden werden agrarische velden en bossen werden geëxploiteerd. In 1935 is door de overheid een herbebossingproject begonnen om ook braak liggende velden te beplanten. Vilarinho das Furnas was een dorp in het gebied die in 1970 is onder gelopen omdat een dam gevormd werd. In jaren droge jaren met zeer weinig regen steken de ruines boven het water uit.

Er zijn enkele gemarkeerde routes in het park die makkelijk te volgen zijn. Zo is het mogelijk om naar de espigueiros te gaan, een oude opslagplaats voor graan, zeker de moeite waard.

Flora en fauna

Er zijn vier belangrijke vegetatietypes is het park, eikenbossen, broekbossen, moerassen en struikgewas. De eikenbossen hebben een andere samenstelling van eiken soorten afhankelijk van de locatie. Zo zijn kurkeik, zomereik, Pyrenese eik en Amerikaanse eik enkele soorten die veel voorkomen. In de ondergroei komen soorten voor als de Portugese laurier, hulst, blauwe bosbes en aardbeiboom.

Er leven ongeveer 235 vertebraten soorten in het park waarvan vele bedreigt. Zo ook drie van de acht soorten vleermuizen; kleine hoefijzerneus, grote hoefijzerneus en de paarse hoefijzerneus. De Iberische bosspitsmuis, wipneusadder en goudstreepsalamander zijn nog een paar voorbeelden. Soorten als de beer en Portugese steenbok zijn verdwenen en de wolf en steenarend zijn bijna uitgestorven. Deze werden door boeren als gevaar voor vee gezien en gejaagd.

Er komen 147 vogelsoorten in het park voor afhankelijk van klimaat en jaargetijde. Voor soorten als geelgors, grauw klauwier en paapje is het een unieke broedplaats in Portugal. Andere soorten als blauwe kiekendief, wespendief, watersnip en tuinfluiter komen ook voor.