Het gebied bestaat dennenbossen die opsommige plekken zachtjes aflopen en overgaan in strand terwijl op andere plekken kliffen ontstaan. Het bos is rond de negentiende eeuw aangeplant als onderdeel van het grotere herbebossingproject. El acantilado de la Breña is de hoogste klif van bijna 100 meter, met op het hoogste punt een wachttoren uit de 15de eeuw. De toren werd gebouwd om op tijd te kunnen waarschuwen dat piratenschepen nadereden maar later gaf het ook uitzicht op de slag bij Trafalgar. Vanaf de zee is de gelaagdheid van de klif zeer mooi te zien, de kalklagen en de hardere zand en mergellagen. 

 

Rozemarijn en lavendel

 

In de onderlaag in the bos vindt u rozemarijn en lavendel, die samen met de geur van de dennen een heerlijk aroma verzorgen. In de ondergroei komen ook palmen, jeneverbes, bezem en mastiek voor. Langs de kliffen is door zoetwaterbronnen een mengsel van zoet en zout water vegetatie gaan groeien. Zo komen er tussen de mossen, bramen en vijgen zoutminnende soorten als hondshelmkruid. Deze kliffen zijn ook veilige broedplaatsen voor vogels, zo broeden er de koereiger, de Pontische meeuw en de slechtvalk. De slechtvalk kan zich met snelheden van tot wel 90 km per uur zich naar beneden storten om zijn prooi te pakken. 

 

Heremietibis en flamingo

 

In de moerassen zijn weer heel andere soorten te vinden als de zeer zeldzame heremietibis maar ook algemenere soorten als de griel, flamingo, wouwaap en lepelaar. Omdat het dicht bij de straat van Gibraltar ligt komen er vaak emigranten over vanuit Afrika.