Gelegen Gelegen in het noorden van Spanje bevindt zich het bijna 3000 hectare grote natuurpark Pagoeta. Dit park is anders dan anderen omdat het gecreëerd is door de agrarische activiteiten van de mens. Het park laat goed zien hoe de mens invloed heeft op de natuur maar ook hoe men de natuur gebruik maakt.

Zo bevinden zich in het gebied sporen van mensen die al duizenden jaren geleden gebruik maakte van het gebied, naast hunebedden en grafheuvels zijn ook enkele grotten in gebruik genomen. Veel later heeft de mens veel grote invloed uitgeoefend. Bossen werden gekapt, mede om houtskool van te maken, vee werd gehouden, landbouwgronden werden ontgonnen en een watergedreven smederij werd gebouwd. Grote delen van het bos zijn ondertussen alweer aangeplant en grote delen die bij landgoederen hoorden zijn zelfs onaangeroerd. Door de wisselwerking van mens, elementen en natuur is er een zeer divers park ontstaan met veel verschillende habitats.

Flora en fauna

De diversiteit heeft er toe geleid dat het park thuis is van enkele in Baskenland bedreigde soorten zoals de gladde slang, zevenslaper, een hommel en enkele oude koeien en paardenrassen. Naast de graslanden, weides en heide komen er eiken en beukenbossen voor. De citroensijs en de waterpieper zijn twee kenmerkende vogeltjes in het park.

Nadat de reeën uit het gebied waren verdwenen zijn ze weer geherintroduceerd en zijn weer volop aanwezig naast het wilde zwijn. Ook zijn er marters, vossen en wilde katten. Wilde katten komen op veel plekken in de wereld voor maar toch blijven er steeds minder pure raskatten over omdat er veel kruisingen met huiskatten plaatsvinden. De ondersoort dat hier en in andere delen van Europa voorkomt is de Felis silvestris silvestris. Bijna tienduizend jaar geleden gedomesticeerd, waarschijnlijk in Afrika maar pas echt in gebruik genomen toen ze nodig waren om ratten en muizen uit graanvoorraden te houden.