Natuurreservaat Tipperne
Aan de zuidkant van de Ringkøbing Fjord ligt het schiereiland Tipperne. Tipperne kent een relatief jong landschap en is slechts een paar honderd jaar oud. Het gebied is een belangrijke tussenstop voor trekvogels. Het natuurreservaat heeft een grootte van ongeveer 2200 hectare. Ongeveer 1500 hectare bestaat uit ondiepe watergebieden rondom het schiereiland. Dit natuurreservaat is onderdeel van het Verdrag van Ramsar en is een internationaal belangrijk gebied voor vogels.
Tipperne is helaas voor het grootste gedeelte gesloten voor het publiek, om zo de rust voor de vogels te waarborgen. Toch worden er uitzonderingen gemaakt en meestal op zondagochtenden wordt het open gesteld voor het publiek. Sinds 1928 worden jaarlijks de trekvogels geteld, en maar op weinig andere plaatsen in Europa kan men een soortgelijke telling over zo’n lange periode vinden. In 1970 bereikte het aantal vogels een minimum. De vegetatie in het gebied was toen ook zeer hoog, als gevolg van het stoppen van begrazing in het gebied en het maaien van het gebied. Aangezien de meeste trekvogels de voorkeur geven aan korter gras, is in 1972 een herstelprogramma opgezet om de weilande te restaureren. Het landschap op dit schiereiland wordt gekenmerkd door kwelders, heide en moerassen. Ook zijn er in de weilanden een aantal zeldzame en beschermde planten te vinden.
Jaarlijks zijn hier in de ondiepe wateren duizende trekvogels te vinden die het gebied als rustplaats gebruiken. Vogelaars kunnen vele waadvogels, eenden en ganzen observeren. Het hoogtepunt van de trekvogels ligt ergens tussen April en September. Tegenwoordig zijn er meer dan 1000 paren steltlopers hier te vinden, die het gebied als broedplaats gebruiken. Andere veel voorkomende broedvogels zijn de kluut, de grutto, de kievit, de tureluur, de bonte strandloper, de kemphaan, de rietgans, de brandgans en de scholekster. Andere soorten die men hier ook kan vinden zijn de wulp, de rosse grutto, de wintertaling, de pijlstaart, de wilde eend, de slobeend, de bergeend, de grote zaagbek, de knobbelzwaan en de goudplevier.
