Ten noorden van Parijs, omringd door industrie en grootschalige landbouw, ligt het groene hart van de streek Picardië: Parc Regional Oise-Pays de France, die met een oppervlakte van 60.000 hectare één van de grootste natuurgebieden van Frankrijk is. Door de minerale rijkdom kent het park een lange geschiedenis van exploitatie door de mens. De kleigronden weden gebruikt voor tegels en aardewerk en het fijne zand voor keramiek en glaswerk. Het kalksteen diende als grondstof voor gips en als bouwmateriaal, evenals het zandsteen waarvan stoepsteen werd gewonnen. Het blootleggen van deze verschillende bodemlagen zorgen voor een mozaïek aan verschillende biotopen en dit leidt tot een grote rijkdom aan biodiversiteit!

Naast omvangrijke bosgebieden en landbouwgronden heeft het grondgebied door het reliëf en bodemdiversiteit een mozaïek aan natuurlijke habitats zoals kalkgraslanden, heide en wetlands. Dit park vormt een schakel in een internationaal netwerk van natuurgebieden en verbindt de andere parken van Picardië met de Ardennen die weer in verbinding staat met de Eifel.

Flora en fauna

De omvangrijke bosgebieden in het park bestaan eigenlijk uit drie bosmassieven, De Chantilly, De Halatte en de Ermonville, die elk hun eigen karakter hebben door de hun historie en beheer. Het bos van Chantilly werd beheerd om als jachtoord te dienen voor de adel. Dit verklaard de aanwezigheid van het kasteel in het park. Het bos bestaat voornamelijk uit majestueuze eiken, lindes en beuken en heeft een rijke ondergroei waaronder bosanemonen, narcissen en de bijzondere en grote koningsvaren. In deze bossen scharrelen wilde zwijnen rond, die op zoek zijn naar eikels en insecten zoals het indrukwekkende vliegend hert: een grote kever die als larve in dood eikenhout leeft.

Dit is ook het terrein van spechten waaronder de zwarte specht en boommarters. Deze soorten zijn ook vertegenwoordigt in het staatsbos van Halatte, dat in het verleden werd behouden voor de jacht voor de koning en werd beheerd voor de productie van naaldhout. Bijzonder zijn is de ‘kathedraal’: een indrukwekkend en oud beukenbos dat deel uitmaakt van het bos van Halatte. Het bos van Ermenonville heeft een heel andere uitstraling en wordt gedomineerd door heidevelden en bossen van berk en grove den. Deze laatste soort is hier aangeplant omdat dit de enige soort is die productief is op deze zanderige gronden.

Heidevelden

De heidevelden worden begraasd door schapen en vormen het habitat voor reptielen zoals zandhagedissen waar de blauwe kiekendief op jaagt. Naast geelgorzen en boomleeuweriken komt er ook de bergfluiter voor die hier zijn noordgrens in zijn verspreiding heeft. Op de kalkstenen bodems hebben zich moerassen en vennen gevormd waar bijzondere insecten in overvloed aanwezig zijn zoals Wolfsmelkpijlstaart, een prachtige nachtvlinder die zich alleen op moeraswolfsmelk voedt en natuurlijk wemelt het er van de mooiste libelles. Op de kalkrijke natte weiden is het een paradijs voor reptielen en amfibieën waar gladde slangen, vroedmeesterpadden en geelbuikvuurpadden hun beschutting zoeken in het kreupelhout en de adder jaagt op muizen die van de bijzondere flora leven. Orchideeën zoals de wespenorchis zijn hier massaal te vinden evenals de bijzondere witte zegge en het zonneroosje.