De heuvels en bergen, die Svanninge Bakker kenmerkt, zijn ongeveer 21.000 tot 16.000 jaar geleden ontstaan, tijdens de laatste ijstijd. Ze zijn vermoedelijk onstaan door het zand, grind en klei dat in de ijsmassa zat en vervolgens zijn er kloven onstaan in de heuvels en bergen door het smeltwater en regenwater aan het einde van de ijstijd. In het westen van Svanninge Bakker kan men vanaf het hoogste punt van het eiland, op de heuvel Lerbjerg genieten van de omgeving, zoals de andere bergen en de Zuid Funense archipel.

 

Het gebied kent vele natuurlijke habitats. Er zijn hier met name planten te vinden die goed op voedselarme gronden groeien. Dichter bij meren kan men de meer voedselrijke gronden aantreffen. Het bosgebied bestaat voornamelijk uit eiken en beukenbomen, maar er zijn ook verschillende naaldbomen te vinden. De Fauna die men in dit gebied kan tegen komen zijn onder andere herten, vossen, hazen, dassen, de zeearend, de buizerd, de torenvalk en de raaf. 

 

 

Ten noord-westen van het natuurgevied ligt Arreskov Sø, wat het grootste meer van de Funen is. Dit meer heeft een oppervlakte van ruim 300 hectare en is relatief ondiep, met een gemiddelde diepte van circa 2 meter. Tot 1983 ontving dit meer afvalwater van Korinth en was dan ook erg vervuild. Sinds 1992 neemt de waterkwaliteit langzaam toen en sinds 1995 wordt dit gebied beschermd. Aan het einde van de lente en het begin van de zomer kunnen bezoekers genieten van de vele bloeiende orchideeën die hier te vinden zijn. Ten zuidwesten van het restaurant Skovlyst ligt ‘Tyveknappen’. Hierover gaat de legende de ronde dat deze heuvel vroeg als executie plaats werd gebruikt, omdat de galg vanuit de wijde omgeving en de grote wegen te zien zou zijn.